Autor: Dariusz Borowski.
16 sierpnia 2017 roku odbyło się kolejne, czwarte już spotkanie Zespołu Eksperckiego ds. uchwał antysmogowych, któremu przewodniczy Marzena Wodzińska, Członek Zarządu Województwa Wielkopolskiego.
Podczas spotkania wypracowane zostały założenia do trzech odrębnych uchwał antysmogowych: dla Poznania, Kalisza i pozostałej części województwa wielkopolskiego, które w najbliższym czasie przedstawione zostaną Zarządowi Województwa Wielkopolskiego.
Autor: Przemek Mierzejewski.
[Rzecz o prawach obywatelskich, granicach swobody wypowiedzi, lokalnych standardach życia politycznego, o panu Zbyszku, „kierowniku” gminy i o mądrości jako funkcji liniowej wieku.]
Znamy skłonność polityków do ograniczania naszych praw. Politycy każdego szczebla „siłują” się z obywatelami i wzajemnie próbkujemy granice wolnego słowa. Na naszym podwórku od czasu do czasu nasz burmistrz Włodzimierz Hibner wypuszcza śmierdzące antyobywatelskie bąki: a to się zastanowi nad wstępem „osób postronnych” na komisje, a to odmówi oczywistej informacji publicznej, a to sugeruje, że obywatel nie powinien o czymś mówić na komisji.
Do tej klasy polityków dołączył „z przytupem” właśnie pan Zbyszek. Wpienił się na WDSa (wpis nr 75) za wpis ze stycznia 2017 (wpis nr 58) i zgłosił się do prokuratury o ściganie, ale prokuratura – jako minimum – ustaliła tylko autora. Policja odwiedziła WDS-a i zabrała mu komputer. W prokuraturze WDS potwierdził, że to on pisze felietony, choć to była publiczna tajemnica, kim jest autor tych bez wątpienia ostrych, satyrycznych felietonów. Komputer wrócił do WDS-a.
Co by się stało, gdyby ten polityczny felieton był publikowany w gazecie, a mamy przecież lokalny przykład? Że prokurator, za pomocą Policji „aresztuje” komputery w redakcji? Dziennikarz zasłoniłby się prawem prasowym. Widzieliśmy wszyscy mocowanie się ABW w redakcji „Wprost”.
Sam pan Zbyszek, podkreślając, że jest politykiem od 1994 i „mógłby być ojcem kilku radnych” – poczuł, że nie może przecież odbiegać od pana Włodka.
Opisuję to złośliwie i mało poważnie, ale sprawa jest groźna.
Autor: Przemek Mierzejewski.
Na ostatniej komisji wspólnej (27/7/2017), tuż przed sesją, w “wolnych głosach” mieszkaniec zapytał bezpośrednio Burmistrza, dlaczego wydzierżawił publiczną drogę (tak jest określana w wydziale geodezji) „na prowadzenie ogródka przydomowego”. Dzierżawca wbił słupki uniemożliwiając przejazd.
Brzmi to nieco absurdalnie. Oczywiście nie jest to jakaś droga główna, a raczej droga służąca tylko mieszkańcom jako skrót – łącznik pomiędzy Paprocką a Osiedlową i dalej do Akacjowej.
Burmistrz Włodzimierz Hibner ma szczególny dar eskalowania w sumie drobnej rzeczy. Zamiast krótko uciąć temat łagodnym stwierdzeniem – nie pierwszy raz – rozkręca „g-burzę”.
W moim przekonaniu za arogancką można uznać wypowiedź burmistrza Włodzimierza Hibnera sugerującą, że obywatel nie ma prawa lub nie powinien zabierać głosu na komisji w sprawie dla niego ważnej. To nie pierwszy raz. “Skandal.”
Warto przytoczyć cytat, który mnie ucieszył najbardziej: „wie Pan, że forma pisemna obowiązuje”. #trujemydupskaurzednikom 🙂
Na końcu tekstu pismo jakie złożyli mieszkańcy, które moim zdaniem najlepiej wyjaśnia problem.
Autor: Dariusz Borowski.
Nowotomyska Oczyszczalnia Ścieków jest o krok od modernizacji istniejącej na terenie oczyszczalni wiaty kompostowania osadów ściekowych. Z czym to się wiąże? Dlaczego w ogóle takie zadanie znalazło się w planie prac oczyszczalni? Aby sumiennie zając się tym tematem koniecznie należy przypomnieć stanowisko PWiK w sprawie uciążliwych zapachów w Nowym Tomyślu.
Przypomnę tylko, że pan prezes Marek Wichtowski długo wypierał się smrodku rozciągającego się pasmami po gminie. „No i co tu śmierdzi? Nic nie śmierdzi!” – przekonywał. A jednak śmierdziało, ktoś jednak poszedł po rozum do głowy i czekają nas zmiany.
Jest to kontynuacja wpisu Uciążliwe zapachy w Nowym Tomyślu.
